Düşün ki o bunu okuyor.

bir şey değişmeyecek işte. değişmez çünkü. uzun mektuplar yazılır, uzun mektuplar okunur, ağlanılır, bir şey değişmez.

edebiyat hayatı değiştirmeye yetmez. edebiyat bir yenilme sanatıdır demiştim de kızmıştınız hani.
öyledir ama sonuçta. öyle.

düşün ki o bunu okuyor, sen umutlanıyorsun. sanıyorsun ki birden aydınlanacak içi. kafasında bir ampül yanacak, ak parti virali gibi oldu bu,ışık yanacak diyelim hadi. birden anlayacak senin onu ne kadar sevdiğini değil mi? değil işte.

bir şey olmayacak. yazdığın şeyleri zaten biliyor çünkü o. sayfalarca yazdın, saatlerce anlattın, o gitti.

belki arada gülümser işte dudağının ucuyla. belki biraz nemlenir gözleri. o kadar işte. hepsi bu.
bize gelişi bu.

düşün ki o bunu okuyor, bir şey değişmeyecek ama sen yaz yine de içinden geçenleri.
içine atma bir tek, içine atarsan kötü.

K.A ;)